sábado, 30 de mayo de 2009

Un libto imprescindible, el Panfleto Antipedagógico

Contraportada de Panfleto Antipedagógico

«Sigo al tanto del desastre en el que vive la enseñanza, y comparto punto

por punto todo lo que usted dice», escribió Antonio Muñoz Molina a

Ricardo Moreno Castillo tras leer la primera versión de este libro, un

texto breve cuya versión on-line alcanzó notable fama. Actualizado y

ampliado por su autor, este Panfleto antipedagógico es un alegato

desesperado y necesario, tan duro en su crítica como constructivo en su

ofrecimiento de soluciones sencillas y razonables a ese «desastre».

Como explica Fernando Savater en su prólogo, el libro no pretende ser «un tratado que resuelve todos los problemas, sino un grito de alerta polémico que nos zarandea para que advirtamos que existen».

Dirigido por igual a los padres de familia y a los educadores, el Panfleto antipedagógico debería servir de revulsivo para una sociedad que no puede seguir enterrando su futuro en sus escuelas, institutos y universidades.

sábado, 16 de mayo de 2009

Crise ou a punta do iceberg

A crise económica e a análise ou a estrutura a principios do Século XXI


O momento histórico só pode definirse en termos moi pesimistas. Sabemos como funciona unha sociedade humana e sabemos que a actual é disfuncional.


Unha sociedade humana articúlase en varios eixos:

      1. A Natureza Humana é a base de toda Construción ou Estrutura humana.

      2. A natureza humana é diversa, composta de elementos de sociabilidade, de egoísmo, de animalidade e de ideoloxía e racionalización. Sintetizando: o ser humano é un ser egoísta de carácter social.

      3. O sentido básico e profundo do ser humano é o do animal humano inserido na Natureza.

      4. As estruturas socio-económicas (a), de mentalidades e crenzas (b), tecnolóxica e científico técnica (c) son contedores (da natureza humana) nunha Estrutura sincrónica ou Momento Histórico (Estrutura Xeral).

      5. As estruturas socio-económica e a tecnolóxica e científico técnica e de coñecemento están fortemente ensambladas. Polo tanto estamos nun capitalismo global nunha fase tecnolóxica baseada en Internet, os media e a informática, cun crecemento científico importante na xenómica e na área da emulación da intelixencia.

      6. O límite ou super-estrutura de todo o anterior é a Natureza.

A un nivel de teorema enténdese que:

      1. O home é un animal social de natureza egoísta que constrúe sociedades tecnolóxicas e socio-económicas no marco da Natureza (exterior) e da Natureza Humana (natureza interior), de significado construído sobre o animal humano (sentimentos, xerarquía, comunidade), con elementos de racionalización e funcionalidade.

      2. Reducido á súa esencia iso significa que Home vive nun contrato social que regula a relación do individuo e a súa natureza coa sociedade e a estrutura en xeral.

      3. As estruturas conservan a súa autonomía e posúen a súa propia dinámica, distinta da do contrato social, potencialmente a sociedade ideal, e distinta da racionalización e a funcionalidade.

      4. O conflito entre o Contrato Social e a Dinámica das estruturas sinala unha sociedade enferma, insá, incapaz e finalmente decadente. Esa é a sociedade occidental actual. A estrutura económica ultra liberal e globalizadora acaba de crear unha crise monumental. Pero, paradoxalmente, esta ideoloxía ten orixe no progresismo, que restableceu o pensamento idealista e voluntariata, única matriz ou mátrix onde un pensamento enfermo como o ultraliberalismo pode vivir.

      5. A sociedade actual é de feito un Mátrix, un mecanismo xigantesco de ocultación da realidade, de ocultación de que o ser humano vive por encima das súas posibilidades e das tráxicas consecuencias no momento histórico a medio prazo.

      6. A crise económica só e a punta do iceberg. Detrás está a fin económica de recursos insubstituíbeis (o petróleo) e detrás aínda a degradación completa do planeta que pode causar unha crise xigantesca polo desequilibrio poboación-recursos e mesmo unha posible inhabitabilidade do planeta.

      7. Á volta da esquina está a máis que posíbel aparición da intelixencia artificial e de humanoides robóticos ou orgánicos.


A conclusión é devastadora: O ser humano vive moi por enriba das súas posibilidades, practicando unha acción política e económica inmediatista e cega ao futuro, levado por dúas ideoloxías que son cara e cruz da mesma moeda: o idealismo máis absurdo e o voluntarismo fronte á realidade e á análise. Aplícase unha intelixencia 0 nunha situación que metaforicamente se pode considerar como segue: un coche que se aproxima a toda velocidade a un precipicio, sen a menor dúbida, levado por un condutor borracho que ve a ponte na súa imaxinación. O futuro pode parecerse moito ao mundo bárbaro posterior á caída do Imperio Romano, se non se restablece o pensamento ilustrado e a súa análise realista, fronte ás ridiculeces da ideoloxía postmoderna: mercado libre sen regulación ou o igualitarismo.

A única esperanza actual é o pensamento ecolóxico sistemático, que aplica unha ecoloxía humana e ve a autodestrución da especie, no medio da festa postmoderna. De aí terá que partir unha nova Ilustración Social-Liberal, afastada do ultra progresismo e do ultraliberalismo.



Anxo Ramiro Fernández Laxe - Historiador

Social liberalismo y Racionalidad

- es realmente cierto. En ciencia se pone el acento en tratar de demostrar (si) aquello de lo que uno está profundamente convencido es falso. Las ideas con más probabilidad de ser correctas son las que sobreviven a los intentos rigurosos de refutarlas.> Ian Stewart.- Historia de las matemáticas.


Si en el mundo tradicional la religión (un forma particular de ideología, basada en una supuesta ética) constituyó el enemigo de la ciencia, en el mundo moderno es la ideología política su enemiga. Se trata de creencias fundamentadas sobre la base de la ética, frecuentemente una ética fundamentalista, que oculta las intenciones reales dándoles un manto moral.

Como descubrieron los sofistas y Marx, la realidad no funciona – en gran parte- sobre esa ficción sino sobre los intereses individuales y su proyección social. Frecuentemente son intereses económicos y mezquinos o tratan de conseguir privilegios sobre otros con supuestos razonamientos morales.

La equivocación de Marx, llevada al paroxismo por la izquierda, el progresismo y sobre todo el postmodernismo, consiste en pensar que una anti-ideología no es una ideología en sí misma, sino una forma de desnudar la verdadera realidad. Peor es la versión postmoderna, que cree que la realidad es una construcción y construible.

Por el contrario, la realidad humana no es una realidad distinta de la realidad natural, está regida por leyes y reglas, aunque varíe su topografía. Igual que un ecosistema es un conjunto complejo de objetos interrelacionados con leyes y reglas, en el que se pueden cambiar cosas, pero no sin que los cambios tengan consecuencias.

La alianza ultra liberalismo – postmodernismo cree que es posible un mundo caracterizado por la libertad (espontaneidad) y el creacionismo (constructivismo), sin racionalidad ni funcionalidad generales. Ese mundo se basaría en el libre mercado y el igualitarismo.

La realidad es que vivimos en una época tipo Mátrix, en la que la realidad se haya ocultada por supuestos principios éticos inmutables (tales como el libre mercado y el igualitarismo). Esa realidad es la de un mundo insano, enfermo y en decadencia. La crisis económica de principios del siglo XXI sólo es la punta del iceberg de un gran desastre humano inminente. Su telón de fondo es la falta creciente de recursos (comenzado por el petróleo), el desequilibrio entre población y recursos, y el progresivo deterioro del planeta hasta su posible inhabitabilidad. Sobre todo ello los formidables retos que supone la Inteligencia Artificial y los humanoides (robóticos o orgánicos).

Lo peor es que también el pensamiento está dominado por la mediocridad en la que lo ha sumido el igualitarismo y duerme un sueño de la razón que terminará en pesadilla si no se le pone remedio por una regeneración social-liberal e ilustrada del propio pensamiento, de la sociedad, del mundo y de la ideología.



lunes, 11 de mayo de 2009

La cuesta arriba de la recuperación económica?

No hay duda de que la recesión se está desacelerando.
Pero en mi opinión, poco durará. El talón de Aquiles es el petróleo. Tan pronto vuelva a subir la economía, volverá a subir el petróleo. Además ahora hay que pagar los generosos cheques de los gobiernos a los bancos (el socialismo para ricos), lo que será demoledor, por mucho que haya sido "necesario". Los estados, en general, no han entrado en el capital bancario, sólo les han salvado los muebles, sin costes para el accionariado. Un muy mal precedente para el sistema de libre mercado, pues el estado actuó como capitalista, pero no se llevó su parte de la tarta como corresponde a un mercado libre.
Estamos ante una desaceleración de la crisis posiblemente una subida por las escaleras, pero el ciclo económico seguirá a la baja a medio y largo plazo: escaleras al cielo, autopista al infierno.

lunes, 4 de mayo de 2009

Regionalización y no globalización

La globalización debe frenarse si no se quiere que la catástrofe económica vaya a más y nos situemos en un escenario de franca depresión irreversible. En general el ultra liberalismo y el ultra progresismo deben ser combatidos a muerte. La supervivencia de la Humanidad está en juego. Estamos en una nueva Salamina y en un nuevo Marathon.
El bloque europeo debe configurarse como una confederación nacional, formada a su vez por distintos estados y naciones. Debería haber una Unión Económica Occidental, que incluyese:
-UE
-EEUU y Canada
-Argentina, Chile y Uruguai.
-Australia y Nueva Zelanda.
-Rusia, Ucrania y Rusia Blanca.

El resto de los bloques serían:
-PAÍSES ÁRABES
-ÁSIA CENTRAL: IRÁN, PAQUISTÁN, AFGANISTÁN, REPÚBLICAS MUSULMANAS EX-SOVIÉTICAS.
-ÁSIA DEL SUR: INDIA, BIRMANIA, MALASIA, BRUNEI, INDONESIA,...
-INDOCHINA
-JAPÓN-COREA
-CHINA
-ÁFRICA NEGRA

La reforma del sistema electoral necesaria

El bipartidismo tiene sus ventajas, pero en este momento de cambio acelerado de la historia... ES PRECISO que existan más sensibilidades parlamentarias.

Existen:
-conservadores/de tipo religioso
-ultra liberales (auto-llamados neoliberales)
-social-liberales
-social-demócratas
-socialistas
-progresistas filo-comunista

Todo esto tiene que reflejarse en el parlamento y el senado.

parlamento: distrito único español, sin mínimo, ley d´Hont
senado: distrito = comunidad, sin mínimo, ley d´Hont

La catástrofe... a la vuelta de la esquina

La revuelta de la desigualdad, según Ulrich La situación es (pre)revolucionaria (El País, 3-05-2009)>

La Izquierda sigue con sus mitos.
La verdad es muy distinta: el mundo se encamina no a una recesión sino hacia un estancamiento prolongado y a la baja. Es el fin de una época, la época que comenzó intelectualmente y economicamente en el siglo XVII inglés y que continuó con la revoluciones burguesas francesa y americana. Se acaban dos o tres siglos de riqueza y crecimiento continuo.
El estancamiento prolongado, en caída más o menos libre, es inevitable ahora mismo y durante mucho tiempo. Ha empezado a la inversa: el progresismo desde el siglo XIX culminado por el postmodernismo de finales del XX ha debilitado el vigor intelectual de Occidente, reduciéndolo a cenizas.
Ahora todo está a punto para el estancamiento prolongado o la debacle definitiva:
1. La globalización extrema e imposible económicamente.
2. El desequilibrio extremo entre población y riqueza.
3. El analfabetismo funcional de pueblo y élites.
NO HAY NINGUNA FÓRMULA MÁGICA PARA SALIR DE ESTO, PORQUE LO PRIMERO SERÁ CREAR UNA ÉLITE Y UN PUEBLO BIEN FORMADOS ACADÉMICAMENTE.
En los incendios de Australia, una cosa me conmovió: sólo se vía un horrible cielo naranja repleto de cenizas,... y nuestras casas empezaron a arder. Ahora hay un incendio de la realidad. Discutir como prevenir fuegos es tarea inútil, hay que atajarlo, simplemente.
Atajar el problema es:
-Frenar inmediatamente la globalización, incluída la inmigración.
-Ir a un modelo población equilibrado. Tiene que reducirse drásticamente la población en el mundo, al nivel de Europa, al menos... e incluso en la misma Europa.
-Establecer modelos de enseñanza primarios y secundarios diferenciados, capaces de generar élites y poblaciones ilustradas, al lado del modelo básico actual, que sólo sirve para trabajadores poco cualificados.
-Consolidad bloques económicos y políticos muy cohesionados, con severas restricciones a las importaciones, en relación a la balanza de pagos y a la protección de la industria y los servicios nacionales o de bloques.
-Reformar los sistemas electorales para que recojan todas las sensibilidades.


... La gente se tendrá que acostrumbar a ser más pobre, es lo que hay y no tiene solución inmediata, ni política ni económica.