jueves, 9 de abril de 2009

O social-liberalismo

O social-liberalismo é un elemento político centrista, oposto tanto ao fundamentalismo relixioso conservador como ao socialismo e o "igualitarismo" comunista ou progresista.
En esencia é o liberalismo dos tres últimos séculos, pero libre de prácticas escuras e corrixido social e ideoloxicamente pola aprendizaxe dos tres séculos da súa historia. E mellor que corrixido, dicir, endereitado. E a reforma fundamental é xerar un sistema de “pesos e contrapesos”, poderes e contrapoderes, no eido económico: racionalizar a globalización e aumentar o consumo (base do capitalismo avanzado) mediante a xustiza social, a economía social de mercado tipo cristián-democracia alemá e o recoñecemento da Nación, o Estado e as Rexións (como a Unión Europea) como “individuos” económicos, con intereses lexítimos. Pola contra hai que loitar a morte contra a infiltración do “igualitarismo” socialista e progresista, diametralmente oposto á “igualdade” liberal: o núcleo do liberalismo é o mérito. A igualdade (xurídica) liberal baséase no acceso a postos de traballo, oportunidades, etc, non en función do nacemento (sexa clase, raza, xénero, identidade sexual, idade, xénero), senón do valor da persoa como tal, como individuo que pode cumprir máis axeitadamente o seu traballo e a súa función social, polo que merece un salario e unha posición social determinada, desigual. Isto é xusto, a igualdade real ou “sopa boba” é completamente inxusta. Até o lema do socialismo dicía: “a cada quen segundo o seu traballo”. E Martin Luther King tivo un soño: Eu teño o soño de que os meus catro fillos pequenos vivirán un día nunha nación onde non serán xulgados pola cor da súa pel senón polo contido do seu carácter.


O social-liberalismo é un elemento político centrista, oposto tanto ao fundamentalismo relixioso conservador como ao socialismo e o "igualitarismo" comunista ou progresista.
En esencia é o liberalismo dos tres últimos séculos, pero libre de prácticas escuras e corrixido social e ideoloxicamente pola aprendizaxe dos tres séculos da súa historia. E mellor que corrixido, dicir, endereitado. E a reforma fundamental é xerar un sistema de “pesos e contrapesos”, poderes e contrapoderes, no eido económico: racionalizar a globalización e aumentar o consumo (base do capitalismo avanzado) mediante a xustiza social, a economía social de mercado tipo cristián-democracia alemá e o recoñecemento da Nación, o Estado e as Rexións (como a Unión Europea) como “individuos” económicos, con intereses lexítimos. Pola contra hai que loitar a morte contra a infiltración do “igualitarismo” socialista e progresista, diametralmente oposto á “igualdade” liberal: o núcleo do liberalismo é o mérito. A igualdade (xurídica) liberal baséase no acceso a postos de traballo, oportunidades, etc, non en función do nacemento (sexa clase, raza, xénero, identidade sexual, idade, xénero), senón do valor da persoa como tal, como individuo que pode cumprir máis axeitadamente o seu traballo e a súa función social, polo que merece un salario e unha posición social determinada, desigual. Isto é xusto, a igualdade real ou “sopa boba” é completamente inxusta. Até o lema do socialismo dicía: “a cada quen segundo o seu traballo”. E Martin Luther King tivo un soño: Eu teño o soño de que os meus catro fillos pequenos vivirán un día nunha nación onde non serán xulgados pola cor da súa pel senón polo contido do seu carácter.




No hay comentarios:

Publicar un comentario